Μια αδελφική σχέση χαρακτηρίζεται από αγάπη, παιχνίδι, τρυφερές αγκαλιές και κατανόηση, σωστά; Πολλοί γονείς φαντάζονται ότι τα αδέλφια μεταξύ τους «πρέπει» να έχουν την «τέλεια» σχέση και μία τέτοια σχέση ορίζεται ως αυτή που δεν έχει συγκρούσεις, καυγάδες και «μούτρα». Σωστά;
Λάθος!
Όπως όλες οι ανθρώπινες σχέσεις έτσι και οι σχέσεις μεταξύ αδελφών έχει τα δικά της μοναδικά χαρακτηριστικά και σε αυτά συμπεριλαμβάνονται φυσικά και οι συγκρούσεις μεταξύ των παιδιών, της ίδιας οικογένειας. Τι γίνεται όμως όταν οι καυγάδες είναι συχνό φαινόμενο και διαταράσσουν συνεχώς το κλίμα του σπιτιού; Ας δούμε κάποιους βασικά πράγματα που μπορεί να σας βοηθήσουν να βοηθήσετε τα αδέλφια στη σχέση τους!
Χρησιμοποιήστε τους ίδιους κανόνες για όλα σας τα παιδιά. (π.χ όταν προσπαθείτε να μάθετε στα παιδιά ότι είναι καλό να μοιράζονται τα παιχνίδια τους μόνο όταν πραγματικά το θέλουν τα ίδια, μην υποχρεώνετε τον «μεγάλο» να δώσει στη «μικρή» το παιχνίδι με το οποίο ασχολείται ο ίδιος).
Όταν έρχονται σε εσάς για να δουν «ποιος έχει δίκιο», μην διαλέξετε «πλευρά» Ακούστε τι έχουν να σας πουν και βρείτε τα υπέρ και τα κατά και στις δύο θέσεις. Προκαλέστε τα να βρουν μόνοι τους λύση αφού τους καθοδηγήσετε με το σωστό τρόπο. (π.χ μπορείτε να πείτε : «Έρχεστε σε μένα για να αποφασίσω εγώ ποιος θα δει, τι στην τηλεόραση. Αυτό που προτείνω είναι να σκεφθείτε εσείς ποια λύση μπορείτε να δώσετε σε αυτό το πρόβλημα που έχετε μεταξύ σας και να το συζητήσουμε».
Όταν καταφεύγουν σε σωματική βία, χωρίστε τα άμεσα ώστε να μην τραυματιστούν και πείτε τους ότι η χρήση σωματικής βίας απαγορεύεται (αν φυσικά, απαγορεύεται από όλους προς όλους). Μόλις ηρεμήσουν τα πνεύματα, παροτρύνετε τα παιδιά να συζητήσουν εκ νέου αυτά που άφησαν στη μέση.
Περάστε χρόνο με το κάθε σας παιδί. Ακούστε τις ξεχωριστές του ανάγκες, τις ατομικές του επιθυμίες, και το μοναδικό του χαρακτήρα. Κάθε παιδί έχει την ανάγκη να το βλέπουν ως μοναδικό. Η συνεχόμενη φράση εκ μέρους των γονιών: «Άντε να σας βλέπω καλά μεταξύ σας που είστε αδελφάκια» μπορεί να γεννήσει αντίδραση εκ μέρους του ενός ή και των δύο παιδιών, μόνο και μόνο για να τραβήξουν ξεχωριστά την προσοχή σας.
Μην συγκρίνετε με κανέναν τρόπο τα αδέλφια μεταξύ τους. Αντίθετα, επαινέστε ανοιχτά το κάθε παιδί για τα πλεονεκτήματα του. Μπορείτε για παράδειγμα να πείτε: Θαυμάζω τον τρόπο που παίζεις με τα άλλα παιδιά Γιάννη, όπως Μαρία σε σένα θαυμάζω τον τρόπο που μένεις ψύχραιμη.
Καλλιεργήστε και ενθαρρύνετε τη διαφορετικότητα των παιδιών ως προτέρημα και όχι ως ελάττωμα! Πείτε για παράδειγμα: «Μου αρέσει που είστε τόσο διαφορετικές μεταξύ σας. Η μία λατρεύει τη μουσική ενώ εσύ λατρεύεις τα σπορ. Φέρνετε πραγματικά μεγάλο ενδιαφέρον και ζωντάνια μέσα στο σπίτι».
Αφήστε αυτή τη σχέση να ανθίσει και να γίνει μοναδική, βοηθώντας απλά τα παιδιά σας να βρουν το δικό τους τρόπο να υπάρχουν ως αυτόνομα άτομα κατά πρώτον και ως αδέλφια έπειτα.